نگاهم در نگاه شب، طنین‌انداز غوغایی‌ست
کمی آن‌سوتر از شب‌گریه‌هایم صبح فردایی‌ست
ببین که بی‌تو نماندم، نشد کناره بگیرم
نخواستم که بیفتد به کوره راه، مسیرم
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
ما دامن خار و خس نخواهیم گرفت
پاداش عمل ز کس نخواهیم گرفت
