رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
سرت بر نیزه خواهد رفت در اوج پریشانی
عروجت را گواهی میدهد این سِیْر عرفانی
ما دامن خار و خس نخواهیم گرفت
پاداش عمل ز کس نخواهیم گرفت