تیر نگذاشت که یک جمله به آخر برسد
هیچکس حدس نمیزد که چنین سر برسد
اگر چه خانه پر از عکس و نام و نامۀ توست
غریب شهری و زخمت شناسنامۀ توست
علی بود و همراز او فاطمه
و گلهای روییده در باغشان
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست