هميشه بازی دنيا همين نمیماند
بساط غصب در آن سرزمين نمیماند
هزار حنجره فریاد در گلویش بود
نگاه مضطرب آسمان به سویش بود
از لحظۀ پابوس، بهتر، هيچ حالی نيست
شيرينیِ اين لحظهها در هر وصالی نيست
نه لاله بوی خوش مستی از سبوی تو دارد،
هزار کاسه از این باغ رو به سوی تو دارد
بر عهد بزرگ خود وفا کرد عمو
نامرد تمام کوفیان، مرد عمو