شدهست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
سلام روح بلندِ گذشته از کم دنیا!
تو ای مسافر بدرود گفته با غم دنیا
این اشکهای داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
شبی که صبح شهادت در انتظار تو بود
جهان، مسخّر روح بزرگوار تو بود