به نام آنکه مستغنیست بالذّات
«بَدیعُ الاَرض» و «خلّاقُ السماوات»
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
بشکستهدلی، شکسته میخواند نماز
در سلسله، دستبسته میخواند نماز
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم