چیست این چیست که از دشت جنون می‌جوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون می‌جوشد
بهار و باغ و باران با تو هستند
شکوه و شوق و ایمان با تو هستند
دلش می‌خواست تا قرآن بخواند
دلش می‌خواست تا دنیا بداند
نفسی به خون جگر زدم، که لبی به مرثیه وا کنم
به ضریحِ گمشده سر نهم، شبِ خویش وقف دعا کنم
