نشان در بی‌نشانی‌هاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
پیش چشمم تو را سر بریدند
دست‌هایم ولی بی‌رمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
