ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
نشان در بی‌نشانی‌هاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
باید از فقدان گل خون‌جوش بود
در فراق یاس مشكی‌پوش بود
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
