ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
دل به دریا زد و دل از او کند
گرچه این عشق شعلهور شده بود
دشمن که به حنجر تو خنجر بگذاشت
خاموش، طنین نای تو میپنداشت
هر چند قدش خمیده، امّا برپاست
چندیست نیارمیده، امّا برپاست