پشیمانم که راه چاره بر روی شما بستم
سراپا حیرتم! از خویش میپرسم چرا بستم؟
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
پیش چشمم تو را سر بریدند
دستهایم ولی بیرمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود