خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
پیش چشمم تو را سر بریدند
دستهایم ولی بیرمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است