گفتیم آسمانی و دیدیم، برتری
گفتیم آفتابی و دیدیم، بهتری
ای رهنمای گم شدگان اِهْدِنَا الصِّراط
وی نور چشم راهروان اِهْدِنَا الصِّراط
در دل شب خبر از عالم جانم کردند
خبری آمد و از بیخبرانم کردند
عاشقی در بندگیها سربهراهم کرده است
بینیاز از بندگان، لطف الاهم کرده است
پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی
آتشی در خرمن شوریدگان انداختی
این خانواده آینههای خداییاند
در انتهای جادۀ بیانتهاییاند
خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم
بیخيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست
ز هرچه غير يار اَسْتغفرالله
ز بودِ مستعار استغفرالله