نه در توصیف شاعر‌ها، نه در آواز عشّاقی
تو افزون‌تر از اندیشه، فراوان‌تر از اغراقی
عاشق شده‌ست دانه به دانه هزار بار
دل‌خون و سینه‌چاک و برافروخته «انار»
گل‌های عالم را معطر کرده بویت
ای آن که می‌گردد زمین در جستجویت
گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
زین چمن سایۀ آن سرو روان ما را بس
آن شب که چارچوب غزل در غزل شکست
مست مدام شیشۀ می در بغل شکست
