پشیمانم که راه چاره بر روی شما بستم
سراپا حیرتم! از خویش میپرسم چرا بستم؟
تا برویم ریشهای چون تاک میخواهم که هست
نور میخواهم که هستی خاک میخواهم که هست
دلم تنهاست، ماتم دارم امشب
دلی سرشار از غم دارم امشب
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی