خبر رسید که در بند، جاودان شدهای
ز هر کرانه گذشتی و بیکران شدهای
از باغ میبرند چراغانیات کنند
تا کاج جشنهای زمستانیات کنند
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
خاموش ولی غرق ترنّم بودی
در خلسۀ عاشقانهات گُم بودی
مسافری که همیشه سر سفر دارد
برای همسفران حکم یک پدر دارد
مستی نه از پیاله نه از خم شروع شد
از جادۀ سهشنبه شب قم شروع شد
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید