همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر