بر شانۀ یارش بگذارد سر را
بردارد اگر او قدمی دیگر را
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
غزل عشق و آتش و خون بود که تو را شعر نینوا میکرد
و قلم در غروب دلتنگی، شرح خونین ماجرا میکرد
ای یکهسوار شرف، ای مردتر از مرد!
بالایی من! روح تو در خاک چه میکرد؟
در کولهبار غربتم یک دل
از روزهای واپسین ماندهست