ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
رساندهام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند
چه سفرهای، چه كرمخانهای، چه مهمانی
چه میزبانی و چه روزیِ فراوانی
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب میشویم و به دریا نمیرسیم
پرواز میکنیم و به بالا نمیرسیم