از سمت مدینه خبر آورد نسیمی
تا مژده دهد آمده مولود عظیمی
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
رساندهام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
چه سفرهای، چه كرمخانهای، چه مهمانی
چه میزبانی و چه روزیِ فراوانی
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب میشویم و به دریا نمیرسیم
پرواز میکنیم و به بالا نمیرسیم