غم داغ تو را با هیچکس دیگر نخواهم گفت
برایت روضه میخوانم ولی از سر نخواهم گفت
هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
چه سفرهای، چه كرمخانهای، چه مهمانی
چه میزبانی و چه روزیِ فراوانی
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود