کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
حسین بود و تو بودی، تو خواهری کردی
حسینِ فاطمه را گرم، یاوری کردی
به یاد دستِ قلم، تا بَرَم به دفتر، دست
به عرض عشق و ارادت، شوم قلم در دست
«چه کربلاست! که عالم به هوش میآید
هنوز نالهٔ زینب به گوش میآید»
گمان مکن پسرت ناتنیبرادر بود
قسم به عشق، کنارم حسین دیگر بود