غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
تا برویم ریشه‌ای چون تاک می‌خواهم که هست
نور می‌خواهم که هستی خاک می‌خواهم که هست
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
زهی آن عبد خدایی که خدایی‌ست جلالش
صلوات از طرف خالق سرمد به جمالش
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
