انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازی‌ست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
ای مشعل دانش از تو روشن
وی باغ صداقت از تو گلشن
افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش
