ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
بردهام تا بسپارم به دم تیر بدن را
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟