کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
امروز که انتهای دنیای من است
آغاز تمام آرزوهای من است
با بال و پری پر از کبوتر برگشت
هم بالِ پرنده‌های دیگر برگشت
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
خبر رسید که در بند، جاودان شده‌ای
ز هر کرانه گذشتی و بی‌کران شده‌ای
خاموش ولی غرق ترنّم بودی
در خلسۀ عاشقانه‌ات گُم بودی
مسافری که همیشه سر سفر دارد
برای همسفران حکم یک پدر دارد
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
یک دختر و آرزوی لبخند که نیست
یک مرد پر از کوه دماوند که نیست
