بیا باران شو و جاری شو و بردار سدها را
به پیکارِ «نخواهد شد» بیاور «میشود»ها را
بر سر درِ آسمانیِ این خانه
دیدم مَلَکی نشسته چون پروانه
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
هر گاه که یاس خانه را میبویم
از شعر نشان مرقدت میجویم
تا گل به نسیم راه در میآید
از خاک بوی گیاه در میآید