رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
صبوری به پای تو سر میگذارد
غمت داغها بر جگر میگذارد
وقتی سکوت سبز تو تفسیر میشود
چون عطرِ عشق، نام تو تکثیر میشود
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
همّت ای جان که دل از بند هوا بگشاییم
بال و پر سوی سعادت چو هما بگشاییم