ماه رمضان دیده به ما دوخته است
ماهی که چراغ رحمت افروخته است
گویند حریم کعبه، در داشته است
از «سیزده رجب» خبر داشته است
منشق شده ماه از جبین در شب قدر
خورشید به خون نشسته بین در شب قدر
ايمان و امان و مذهبش بود نماز
در وقت عروج، مركبش بود نماز
برخاست، که عزم و استواری این است
بنشست، که صبر و بردباری این است
ای خواب به چشمی که نمیخفت بیا
ای خنده به غنچهای که نشکفت بیا