غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
ای آینه‌دار پنج معصوم!
در بحر عفاف، دُرّ مکتوم
یکی این‌سان، یکی این‌گونه باید
که شام و کوفه را رسوا نماید
چه رازی از دل پاکت شنیدند؟
درون روح بی‌تابت چه دیدند؟
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
