هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
مادر موسی، چو موسی را به نیل
در فکند، از گفتۀ ربَّ جلیل
گه احرام، روز عید قربان
سخن میگفت با خود کعبه، زینسان
هرکه با پاکدلان، صبح و مسایی دارد
دلش از پرتو اسرار، صفایی دارد
پیرمردی، مفلس و برگشتهبخت
روزگاری داشت ناهموار و سخت
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود
ای که عمریست راه پیمایی
به سوی دیده هم ز دل راهیست