ای لحظه‌به‌لحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
بنای دین که با معراج دستان تو کامل شد
به رسم تهنیت‌گویی برایت آیه نازل شد
آورده‌ام دو ظرف پر از رنگ، سبز و سرخ
یک رنگ را برای خودت انتخاب کن
چشم همه چشمه‌های جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود
هرکس میان صحن حرم راه می‌رود
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
