خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
خبر رسید که در بند، جاودان شدهای
ز هر کرانه گذشتی و بیکران شدهای
خاموش ولی غرق ترنّم بودی
در خلسۀ عاشقانهات گُم بودی
مسافری که همیشه سر سفر دارد
برای همسفران حکم یک پدر دارد
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود