این اشک‌ها به پای شما آتشم زدند
شکر خدا برای شما آتشم زدند
دلی كه خانۀ مولا شود حرم گردد
كز احترام علی كعبه محترم گردد
کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟
آتش چقدر رنگ پریده‌ست در تنور
امشب مگر سپیده دمیده‌ست در تنور؟
عصر یک جمعهٔ دلگیر
دلم گفت بگویم بنویسم
