دلی كه خانۀ مولا شود حرم گردد
كز احترام علی كعبه محترم گردد
رسانده‌ام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟
آتش چقدر رنگ پریده‌ست در تنور
امشب مگر سپیده دمیده‌ست در تنور؟
آگه چو شد از حالت بیماری او
دامن به کمر بست پیِ یاری او
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم
