رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
کلامش سنگها را نرم میکرد
دلِ افسردگان را گرم میکرد
پیش چشمم تو را سر بریدند
دستهایم ولی بیرمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
تا داشتهام فقط تو را داشتهام
با نام تو قد و قامت افراشتهام
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری