رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
ای بحر! ببین خشکی آن لبها را
ای آب! در آتش منشان سقا را
آنکه با مرگِ خود احیای فضیلت میخواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت میخواست
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری