رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
پیراهن سپید ستاره سیاه بود
تابوت شب روان و بر آن نعش ماه بود
پشت غزل شکست و قلم شد عصای او
هر جا که رفت، رفت قلم پا به پای او...
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
بى‌سر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين
