غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
