ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
چون غنچۀ گل، به خویش پیچید، علی
دامن ز سرای خاک، برچید علی
با کعبه وداع آخرین بود و حسین
چون اهل حرم، کعبه غمین بود و حسین
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
برده‌ام تا بسپارم به دم تیر بدن را
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
بر دامن او، گردِ مدارا ننشست
سقّا، نفسی ز کار خود وا ننشست
