به کدام واژه بخوانمت، به کدام واژۀ نارَسا؟
به کدام جلوه بجویمت؟ متعالیا و مقدّسا!
زیبایی چشمهسار در چشمش بود
دلتنگی و انتظار در چشمش بود
جاری استغاثهها ای اشک!
وقت بر گونهها رها شدن است
بارها از سفرهاش با اینکه نان برداشتند
روز تشییع تنش تیر و کمان برداشتند