گسترده شد در این ولایت خوان هفتم
روزی ایران میرسد از مشهد و قم
بختت بلند باد و بلندا ببینمت!
ایرانِ من مباد که تنها ببینمت!
قسم خوردهای! اهل ایثار باش
قسم خوردهای! پای این کار باش
در باغ دعا اگر بهار است از اوست
هر شاخه اگر شکوفهبار است از اوست
جاری استغاثهها ای اشک!
وقت بر گونهها رها شدن است