امام حسین علیه‌السلام | شعر هیأت

با کعبه وداع آخرین بود و حسین
چون اهل حرم، کعبه غمین بود و حسین

محمدعلی مجاهدی

گریۀ اشک

رباعی

باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی

ناصر حامدی

از تو چه پنهان

غزل

ای که به عشقت اسیر، خیلِ بنی‌آدم‌اند!
سوختگان غمت، با غم دل خُرّم‌اند

فؤاد کرمانی

شمع جمع

غزل

ای که از سوز تو پیداست تمنای حسین
روزه یعنی عطش و روضۀ لب‌های حسین

محمدجواد غفورزاده

غزل

توی لحظه‌های افطارم
از داغت همیشه می‌بارم

سیدعلیرضا شفیعی

شور

وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست

حیدر منصوری

ابری شبیه دوری تو

غزل

ای کاش مردم از تو حاجت می‌گرفتند
از حالت چشمت بشارت می‌گرفتند

محمد جبرئیلی

زخم‌های هلالی

غزل

ای سفیر صبح! نور از لامکان آورده‌ای
بر حصار شب دمی آتشفشان آورده‌ای

محمود شاهرخی

همه آینه‌ها

غزل

غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است

محمدصادق میرصالحیان

غزل

آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام

عزیز مهدی

دلم دهلی است

غزل

اُم الائمةِ النُجَباء، اَرواحُنا لکُمُ الفِداء
فما اَحلی اَسمائُکُم یا فاطمةَ الزهراء

جمعی از شاعران

وا اُمّاه (دفتر اول)

شور

دست خالیمونو پر کن، مادر سائل شماییم
عمریه که تُو حوائج، گرم حدیث کساییم

محمد کاظمی‌نیا

وا اُمّاه (دفتر اول)

شور