خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست
شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
می‌کشد آه به یاد لب عطشان حسین
به باران فکر کن... باران نیاز این بیابان است
ترک‌های لب این جاده از قحطی باران است
به نام آن‌که مستغنی‌ست بالذّات
«بَدیعُ الاَرض» و «خلّاقُ السماوات»
نه از لباس کهنه‌ات نه از سرت شناختم
تو را به بوی آشنای مادرت شناختم
