گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
گوش کن گوش، صدای نفسی میآید
مَشک بر دوش، از آن دور، کسی میآید
کیسههای نان و خرما خواب راحت میکنند
دستهای پینهدارش استراحت میکنند
«دیروز» در تصرّف تشویش مانده بود
قومی که در محاصرۀ خویش مانده بود