ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
مهر خوبان دل و دین از همه بیپروا برد
رخ شطرنج نبرد آنچه رخ زیبا برد
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
کیست این حنجرۀ زخمیِ تنها مانده؟
آن که با چاه در این برهه هم آوا مانده
آمیخته چون روح در آب و گل ماست
همواره مقیم دل ناقابل ماست