در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
آسمان بیشک پر از تکبیرة الاحرام اوست
غم همیشه تشنۀ دریای ناآرام اوست
نام تو عطر یاس به قلب بهار ریخت
از شانههای آینه گرد و غبار ریخت
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند