رنگ سیاه و سرخِ تو را دارند
اینروزها تمام خیابانها
سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری
میکند زین دو یکی در دل جانان، اثری
به روزگار سیاهی که شب حصار نداشت
جهان جزیرۀ سبزی در اختیار نداشت
ای عشق! ای پدیدۀ صنع خدا! علی!
ای دست پرصلابت خیبرگشا! علی!