هرچند که رفتن تو غم داشت، عزیز!
در سینۀ تو عشق، حرم داشت عزیز
این عطر دلانگیز که از راه رسیده
بخشیده طراوات به دل و نور به دیده
در عشق، رواست جاننثاری کردن
حق را باید، همیشه یاری کردن
النّمِر باقر النّمِر برخیز
باز هم خطبۀ جهاد بخوان
در جام دیده اشک عزا موج میزند
در صحن سینه شور و نوا موج میزند