سر در بغل، باید میان جاده باشی
پیش از شهادت هم به خون افتاده باشی
یک عمر شهید بود و، دل باخته بود
بر دشمن و نفس خویشتن تاخته بود
بهسوی علقمه رفتم که تشنهکام بیایم
وَ سر گذاشته بر دامن امام بیایم
این عطر دلانگیز که از راه رسیده
بخشیده طراوات به دل و نور به دیده
هر غنچه به باغ سوگوار تو شدهست
هر لاله به دشت داغدار تو شدهست
تن فرزند بهر مادر آمد
اگر او رفت با پا، با سر آمد
در عشق، رواست جاننثاری کردن
حق را باید، همیشه یاری کردن
در جام دیده اشک عزا موج میزند
در صحن سینه شور و نوا موج میزند